Wat heb ik nodig?

Omdat we in deze drukke wereld waar alles snel gaat en moet weinig tijd aan onszelf besteden weten we vaak ook niet wat we nodig hebben...van onszelf maar ook van de ander. Omdat we het zelf niet weten zijn we geneigd om bij de ander (partner, vrienden, collega’s) deze verantwoordelijkheid neer te leggen.

In een ‘relatie’, van welke aard dan ook, is het vaak lastig om aan te geven wat we van de ander nodig hebben.

Ten eerste is ‘toegeven’ dàt we iets nodig hebben al spannend; we leven liever in de ‘illusie’ dat we niemand nodig hebben en het allemaal wel zelf kunnen. Zo denken we controle te hebben.

Ten tweede weten we zelf vaak niet wàt we nodig hebben; doordat we in de ratrace van het leven zitten staan we vaak weinig stil bij ons gevoel en wat ons dat vertelt over wat we nodig hebben. Als we er niet bij stil staan denken we er ook niks mee te hoeven doen.

Ten derde is uitspreken wat je nodig hebt heel kwetsbaar; wat als de ander er niet aan kan/wil voldoen?! We denken dat we door niet uit te reiken de ‘afwijzing’ voorkomen.

Door vaker stil te staan bij wat je nodig hebt kan je hier verantwoordelijkheid voor nemen; verantwoordelijkheid voor jezelf dus maar ook voor het contact tussen jou en de ander! Dat is pas het heft in eigen handen nemen 😉!

Hoe vaak sta jij stil bij wat je nodig hebt of geef je, om te beginnen aan jezelf, toe dat je iets van de ander nodig hebt? (Een knuffel, hulp bij werk, aandacht etc.)

Wat zou er gebeuren als je hierom zou vragen? En wat houdt je tegen om het te doen?